Eski Türkçeden Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimine “Hep” Sözcüğünün Yeri ve Görevi

Abstract

Son yıllarda üniversite eğitimi almak üzere Türkiye’ye gelen öğrenci sayısının ve göçmen
nüfusun artışı akademisyenlerin Türkçenin yabancı dil olarak öğretimine daha fazla ilgi
göstermesine neden olmuştur. Dolayısıyla da en doğru ve etkili öğretimin nasıl yapılacağına
dair makale, bildiri ve ders materyali üretimi artmıştır. Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi
İngilizce, Fransızca ya da Almancanın yabancı dil olarak öğretimi kadar eskiye dayanmadığından
bazı dil bilgisi yapılarının öğretimi konusunda yeterli bilgiye rastlanmamaktadır.
Bu çalışmada hep sözcüğünün Eski Türkçeden günümüz Türkçesine olan tarihsel gelişimi ve
Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen öğrenicilerin sözcüğün öğreniminde yaşadığı zorluklar ve
kullanımındaki hatalar incelenmiştir. Yöntem olarak Nitel Araştırma Yöntemlerinden biri olan
Doküman İncelemesi yöntemi kullanılmıştır. Hep sözcüğünün Eski Türkçeden günümüze kadar
olan gelişimi kaynaklarda taranmış ve Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen 50 öğrencinin yazma
ödevlerinde ne şekilde kullanıldığı incelenmiştir.
Sonuç olarak verilerde hep zarfının sıfat olan bütün sözcüğüyle karıştırıldığı, hepsi/ hepimiz/
hepiniz şeklinde zamir olarak kullanımlarında çok sayıda hata görüldüğü tespit edilmiştir. Bu
hataların giderilmesi için sözcük türlerinden yola çıkarak öğretimin yapılması, sözcüğün zarf
ve zamir olarak kullanımındaki farkın verilmesi ve sıfat şeklinde kullanılmak istenirse yerine
bütün sözcüğünün kullanılacağının gösterilmesi önerilmektedir. Ana dil konuşucularının
çoğu kendi dillerinin dil bilgisi yapılarını da bilmedikleri için bu tarz öğretimin gerekli olduğu
düşünülmektedir.